مدح و شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
هر چند گنهکار و شرمنده و گمراهیم تا فـاطـمه را داریم محـبوبه درگـاهـیم از آتـش دوزخ مـا داریـم امــان نـامـه از معـجـزۂ نـام پُـر بـرکـتـش آگـاهـیـم ایکاش دو روزی در همسایگی‌اش بودیم عمریست که غمگین از این حسرتِ جانکاهیم تا ذکر قنوت او از جان برسد بر گوش محتاجِ دعا بیدار؛ شب تا به سحرگاهیم ما داغِ جوان دیدیم! عمریست عزادارِ آن مادر مظلـوم و عـمرِ کم و کوتاهیم ای بشکـند آن دستِ بیعـت شکـنِ ظالم بی‌طاقت و بی‌تاب از آن سیلیِ ناگاهیم ما را غم سنگینِ «یا فضه خُذینی» کشت دلسوخـته داغِ شـش مـاهۀ دلخـواهـیـم پیراهن مشکی را با اشک به تن کردیم ما إذن عزاداری از فاطمه می‌خواهیم! |